بررسی زبان و بازی های زبانی در غزل پست مدرن ایران

پژوهش حاضر، بازی ها و ترفندهای بحث برانگیز در حوزه زبان غزل پست مدرن را بررسی کرده است و کوشیده با پرهیز از تعصب، زبان و بازی های زبانی، این جریان را که گاه تا مرز زبان بازی و زبان پریشی پیش رفته، بررسی کند. نکته شایسته توجه در پژوهش هایی از این دست آن است که در تفکر پست مدرن، شاعر با زبان برخوردی متفاوت دارد و محقق در مطالعه چنین آثاری با غلبه زبان بر معنا و فرم بر محتوا روبه رو خواهد بود. در این دیدگاه، «زبان» ابزاری در خدمت معنا نیست، بلکه زبان و زیبایی آفرینی آن می تواند هدف نهایی مولف باشد که این موضوع با معیارهای زیبایی شناسانه محقق سنتی منطبق نیست. اما سوال مهم در آسیب شناسی غزل پست مدرن این است که: هنجارگریزی/ هنجارستیزی شاعران پست مدرن و خروج آن ها از قاعده مندی زبان تا چه حد موجه است؟ و آیا قاعده و قانونی برای این هنجارشکنی های زبانی هست؟ پژوهش پیش رو کوشیده است بازی های زبانی رایج در غزل پست مدرن ایران را بررسی کند و به پرسش های بالا پاسخ دهد.