ارزیابی فنی سیستم های آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آب پاش متحرک (AMBOO, VYR155) در شهرستان اقلید- فارس

دقت در طراحی و مدیریت صحیح سیستم های آبیاری بارانی از عوامل مهم در توسعه و بهبود آن هاست. بنابراین در این پژوهش، به بررسی نحوه ی طراحی، اجرا و بهره برداری از سیستم های آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آب پاش متحرک در شهرستان اقلید در فارس پرداخته شد. برای این منظور، هشت سیستم به عنوان نمونه انتخاب شد. برای ارزیابی این سیستم ها از معیار های ضریب یکنواختی کریستیانسن(CU)، یکنواختی توزیع(DU)،بازده پتانسیلکاربرد در ربع پایین (PELQ)، بازده واقعی کاربرد در ربع پایین (AELQ)،بازده کاربرد (Ea)، بازده ترکیبی (Ec)، تلفات تبخیر و بادبردگی (WDEL) و تلفات نفوذ عمقی (DP) استفاده شد. مقادیر متوسط شاخص های CU، DU، PELQ، AELQ، Ea، Ec،WDEL و DP به ترتیب برابر 37/73، 82/61، 51/54، 31/52، 50، 1/82، 84/12 و 32/5  درصد به دست آمد. نتایج این تحقیق بیانگر این بود که دلیل پایین بودن PELQ وAELQ مشکلات مربوط به طراحی و بهره برداری است. بر اساس نتایج، می توان با کاهش فواصل آب پاش ها، تنظیم فشار و عدم استفاده از تعداد زیاد آب پاش به طور هم زمان، یکنواختی توزیع را افزایش داد. هم چنین با کاهش مدت زمان آبیاری، تلفات آبیاری کاهش و بازده ترکیبی و بازده کاربرد آب در سیستم افزایش می یابد.