مطالعه فعالیت لیپوکسی ژناز و فنیل آمونیالیاز در برنج تحت تنش قارچ عامل بیماری سوختگی غلاف، باکتری آنتاگونیست و القاءکننده های مقاومت

القا مقاومت به بیمارگرها از جمله راه کارهای مقابله با تنش های زیستی در گیاهان می باشد. آنزیم های فنیل آلانین آمونیالیاز و لیپوکسی ژناز از جمله آنزیم های دفاعی قابل القا هستند که در پاسخ به تنش های زیستی، در گیاه تولید می شوند. این تحقیق با هدف بررسی اثر القاء کننده های زیستی (جدایه هایی از باکتریsp.  Pseudomonas) و شیمیایی (سیلیکات پتاسیم) بر میزان بیان با استفاده از Real time PCR و تولید آنزیم های فنیل آلانین آمونیالیاز و لیپوکسی ژناز پس از ایجاد آلودگی گیاهچه برنج رقم فجر به عامل بیماری سوختگی غلاف انجام شد. نتایج آنالیز بیان ژن لیپوکسی ژناز در زمان های صفر، 6، 12، 24، 48 و 72 ساعت بعد از ایجاد آلودگی نشان داد که حداکثر بیان ژن در کلیه ترکیبات تیماری در 72 ساعت بعد از آلودگی گیاه مشاهده شده ولی ترکیب باکتری آنتاگونیست و ماده القاکننده سیلیکات پتاسیم در مقایسه با دیگر ترکیبات تیماری در 6 ساعت اولیه آلودگی بیشترین میزان بیان را برای دو آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز و لیپوکسی ژناز داشتند. آنالیز میزان بیان ژن ها با استفاده از روش 2−△△CT نیز نشان داد که استفاده از ترکیبات تیماری در بازه زمانی صفر تا 6 ساعت اولیه آلودگی، سبب افزایش معنی دار در میزان پروتئین شدند که این تفاوت در ترکیب تیماری باکتری آنتاگونیست و ماده القاکننده سیلیکات پتاسیم برای آنزیم لیپوکسی ژناز بیشتر از فنیل آلانین آمونیالیاز بود. افزایش بیان این ژن ها با افزایش میزان فعالیت آنزیم های متناظر ارتباط مستقیم داشت که نشان دهنده نقش مستقیم ژن های دفاعی در فعالیت های سیستم دفاعی گیاه است که با کاربرد سیلیکات پتاسیم و باکتری آنتاگونیست و القاکننده در گیاه می توان میزان بیان آن ها را افزایش داد.