استفاده صلح آمیز از فضای ماورای جو و اهمیت آن در حقوق بین الملل

حقوق بین الملل فضا، شاخه ای از حقوق بین الملل می باشد. که در قرن بیستم با ارسال اسپوتنیک، اولین قمر مصنوعی ساخته بشر به فضا، به وجود آمد. وقتی بشر توانست به فضای ماورای جو دسترسی پیدا کند، به دنبال استفاده و بهره برداری از آن در آمد. از آن رو جامعه بین المللی در تلاش بودند که استفاده و بهره برداری از فضا را محدود و تا حد توان مسالمت آمیز کنند. در راستای همین امر، موافقت نامه، کنوانسیون و معاهداتی هم تصویب شدند. اما مشکل آن است که هنوز استفاده صلح آمیز از فضای ماورای جو در هیچ یک از اسناد مربوطه تعریف مشخصی ندارد. در نتیجه آنکه میتوان از فضا استفاده نظامی کرد و آن را در "پوشش استفاده از نیروی نظامی برای برقراری صلح و امنیت" قرار داد. به نظر می رسد الان زمان مناسبی برای پر کردن خلا های موجود در زمینه حقوق فضایی می باشد. و این نیاز احساس می شود که باید استفاده صلح آمیز از فضا تعریف و چارچوب حقوقی آن مشخص شود. اما سوال آن است که استفاده صلح آمیز از فضای ماورای جو به چه معنی می باشد؟ آیا با امنیت بین المللی در فضای ماورای جو ارتباط دارد؟ آیا میتوان با استناد به میراث مشترک بشریت، استفاده صلح آمیز از فضای ماورای جو را ابهام زدایی کرد؟ محقق در تحقیق پیش رو با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و کتابخانه ای به سوالات فوق پاسخ خواهد داد.