بررسی تاثیر تجویز لیدوکائین و کتامین در پیش گیری از سرفه ی ناشی از فنتانیل در حین القای بیهوشی کودکان

فنتانیل شایع ترین دارو در القای بیهوشی در کودکان می باشد. یکی از عوارض فنتانیل، سرفه است که می تواند باعث ایجاد عوارضی نظیر پنوموتوراکس، افزایش فشار مغز و فشار داخل شکمی شود. مطالعه ی حاضر به مقایسه ی اثر دو داروی لیدوکائین و کتامین در پیش گیری از سرفه ی ناشی از فنتانیل در کودکان پرداخت. این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی آینده نگر تصادفی شده ی دو سو کور بود که در آن، 120 نفر از کودکان 6 ماه تا 2 سال با درجه ی بیهوشی I و II بر اساس معیارهای American Society of Anesthesiologists (ASA) به سه گروه 40 نفره تقسیم شدند و هر گروه، 1 دقیقه قبل از تزریق فنتانیل به ترتیب، لیدوکائین با دز 1 میلی گرم/کیلوگرم، کتامین با دز 15/0 میلی گرم/کیلوگرم و گروه شاهد با حجم مساوی، نرمال سالین 9/0 درصد دریافت کردند و کلیه ی بیماران به مدت یک دقیقه بعد از تجویز فنتانیل از نظر زمان بروز سرفه، شدت سرفه و همودینامیک مورد ارزیابی قرار گرفتند. طبق نتایج بروز سرفه در گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر از دو گروه لیدوکائین و کتامین بود (04/0 = P). شدت سرفه در طول 1 دقیقه پس از تجویز فنتانیل در گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود (03/0 = P). با توجه به یافته های حاصل، تزریق وریدی هر کدام از دو پیش داروی لیدوکائین و کتامین بروز سرفه ی ناشی از فنتانیل و همچنین، شدت سرفه را در کودکان تحت القای بیهوشی کاهش می دهد.