بررسی میزان اعتماد شهروندان تهرانی به اطلاعات سلامت رسانه های جمعی و شبکه های اجتماعی مجازی و عوامل موثر بر آن: یک مطالعه جمعیتی

رسانه های ارتباط جمعی و شبکه های اجتماعی تلاش دارند اطلاعات مربوط به سلامت را به منظور افزایش آگاهی و ارتقای سلامت مردم در اختیار آنها قرار دهند. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان اعتماد شهروندان تهرانی به اطلاعات سلامت رسانه های ارتباط جمعی (تلویزیون، رادیو، اینترنت، اپلیکیشن های موبایل، تلفن همراه، رسانه های مکتوب و شبکه های ماهواره ای) و شبکه های اجتماعی مجازی (تلگرام، اینستاگرام، فیس بوک و واتس آپ)  و نیز تعیین عوامل موثر بر آن انجام شد در این مطالعه مقطعی تعدادی از شهروندان 65-18 ساله شهر تهران با استفاده از نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه روا و پایا گردآوری گردیده و با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی و با بهره گیری از نرم افزار  SPSSنسخه 23 تحلیل شدند.   در مجموع 1174 نفر با میانگین (انحراف معیار) سنی (13/02)37/2 سال و میانگین (انحراف معیار) تعداد سال های تحصیل (3/8) 12/5 سال مورد بررسی قرار گرفتند. اعتماد شرکت کنندگان به اطلاعات سلامت تلویزیون(حدود 65 درصد) و رادیو (حدود 56 درصد) بیشتر از دیگر رسانه های ارتباط جمعی بود؛ این میزان برای شبکه های اجتماعی مجازی (حدود 30 درصد) گزارش شد. نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک چندگانه نشان داد هیچیک از متغیرهای دموگرافیک بر بخت اعتماد به اطلاعات سلامت در این رسانه ها تاثیر معنادار نداشتند. اما نشان داده شد بخت اعتماد شرکت کنندگان به اطلاعات سلامت در رسانه های مورد بررسی از حدود 2 تا 3/4 برابر به  ازای هر واحد افزایش در میانگین نمره استفاده از این اطلاعات افزایش می یابد (شایان ذکر است میزان استفاده بر اساس طیف 5 گزینه ای نمره گذاری و برای هر یک از رسانه ها محاسبه شد). نتایج حاصل از مطالعه نشان داد مردم به تلویزیون و رادیو به عنوان منبع اطلاعات سلامت، بیش از دیگر رسانه های ارتباط جمعی و نیز شبکه های اجتماعی مجازی اعتماد دارند که این امر بر رسالت مهم این دو رسانه در حفظ و ارتقای سلامت مردم و مسئولیت مهم متولیان آنها در تولید و انتشار اطلاعات سلامت تاکید دارد.