بهینه سازی چندهدفه پیکربندی لوله های حرارتی متصل به پنل خورشیدی یک ماهواره با نشانه روی خورشیدی

کاهش دمای آرایه خورشیدی باعث افزایش بازده الکتریکی آن می شود. افزایش بازده و در نتیجه توان تولیدی آرایه های خورشیدی ماهواره، مزایای فروانی را در پی دارد. یکی از راه های نوین تعدیل شرایط دمایی سلول های خورشیدی بهره گیری از لوله های حرارتی است. در این مقاله، با استفاده از الگوریتم بهینه سازی ژنتیک چندهدفه، طراحی بهینه پیکربندی لوله های حرارتی متصل به آرایه های خورشیدی یک ماهواره با نشانه روی خورشیدی در مدار پایین صورت پذیرفت. هدف از این بهینه سازی، کمینه سازی همزمان دمای سلول ها و جرم لوله های حرارتی به کار است. شبیه سازی حرارتی ماهواره با نرم افزارهای سیندا-فلوئینت و ترمال دسکتاپ صورت پذیرفت و این شبیه سازی ها با استفاده از نتایج تجربی مدل حرارتی ماهواره در محفظه خلا، صحت سنجی گردید. سپس به کمک الگوریتم ژنتیک مقادیر بهینه دمای سلول خورشیدی به منظور دستیابی به بازدهی بیشتر و کمترین جرم لوله های حرارتی با کمک جبهه پارتو استخراج شد. با انتخاب شش نقطه از جبهه پارتو به بررسی دما و بازده سلو ل های خورشیدی پرداخته شد.