مقایسه تاثیر آموزش گروهی و فردی بر انگیزه ترک سیگار در بیماران عروق کرونری

ترک سیگار و یا کاهش مصرف آن به طور چشمگیری خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و سایر بیماری های مرتبط با مصرف سیگار را کاهش می دهد. به نظر می رسد نوع آموزش بر انگیزه ترک سیگار موثر باشد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آموزش گروهی و فردی بر انگیزه ترک سیگار در بیماران عروق کرونری بستری در بیمارستان بوعلی سینای قزوین انجام شد. مطالعه حاضر یک پژوهش نیمه تجربی بود که روی 255 نفر از بیماران با تشخیص بیماری عروق کرونری بستری در بیمارستان بوعلی سینای قزوین که سیگاری بودند انجام شد. نمونه ها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. بیماران در سه گروه آموزش فردی، گروهی و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه دوقسمتی که شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد انگیزه ترک سیگار بودند استفاده شد. اطلاعات قبل از شروع آموزش، چهار هفته و سه ماه بعد از اتمام آموزش جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS-24 و شاخص ‏های توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار و فروانی و همچنین آزمون های کای دو و تحلیل واریانس یک طرفه تحلیل شد. میانگین نمرات انگیزه ترک سیگار قبل از مداخله در گروه کنترل، آموزش فردی و گروهی به ترتیب 2/7±9/4، 2/3±8/5، 2/4±7/8 بود که در پیگیری اول (4 هفته پس از مداخله) به 2/9±8/76، 2/5±13/5 و 2/5 ± 14 (0/001<p) و در پیگیری دوم (3 ماه پس از مداخله)، به 3/3±8/18، 2/8±13/3 و 2/7±14 تغییر یافت (0/001<p). نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش بصورت گروهی سبب افزایش بیشتر انگیزه بیماران برای ترک سیگار شد. بنابراین طراحی برنامه آموزش گروهی می تواند تاثیر بسزایی در افزایش انگیزه و ایجاد رفتار ماندگار برای ترک سیگار در بیماران کرونری داشته باشد.