واکاوی آسیب پذیری ساختار شهری از منظر پدافندی در زمان جنگ با تاکید بر عامل فاصله (موردمطالعه: شهر بندر ترکمن)

بشر در طول تاریخ همواره صحنه های جنگ و برخوردهای نظامی را تجربه کرده و کمتر سرزمینی از این آفت مصون مانده است تقویت تاسیسات دفاعی شهری، تعبیه راه های گریز از خطر، بهبود وضع خدماتی که در زمان دفاع ضرورت می یابد امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. از این منظر تلاش آدمیان برای بقاء آن ها را ناگزیر به تجهیز در برابر تهدیدات کرده است، امروزه شهر به عنوان مهم ترین سکونتگاه بشری، باید نیازمندی های گوناگون بشری را برآورده سازد بر اساس اهمیت موضوع، پژوهش حاضر با رویکرد توسعه ای- کاربردی و ترکیبی از روش های توصیفی- تحلیلی به بررسی موضوع در شهر بندر ترکمن پرداخته است و با ارائه روشی، شهر و عناصر شهری تاثیرگذار در موضوع پدافند غیرعامل از منظر فاصله از مرکز شهر بندر ترکمن مورد تجزیه وتحلیل قرار می گیرند که به دنبال کاهش خسارات احتمالی حاصل از مخاطرات انسانی و طبیعی در شهر است وقوع حوادث طبیعی و انسانی تلفات سنگینی را در شهرها ایجاد می کند این مسئله توجه به ابعاد آسیب پذیری و دست یابی به استانداردها آسایش شهر از منظر پدافند غیرعامل را گریزناپذیر می کند به منظور شناخت عناصر آسیب پذیر با رویکرد پدافند غیرعامل در شهر بندر ترکمن با توجه به مطالعات پیشین در این زمینه از روش سلسله مراتبی استفاده گردیددر این راستا پس از شناسایی معیارها اقدام به تهیه پایگاه داده های مکانی در سامانه اطلاعات جغرافیایی (Arc GIS) شد، در ادامه پس از استاندارد سازی این معیارها به روش (AHP) در محیط نرم افزار با استفاده از ابزارهای شناسایی به هر یک از معیارها وزن خاصی اختصاص داده شد. سپس با تلفیق و روی هم گذاری این معیارها، بر اساس (مدل AHP)، نقشه نهایی که بیانگر مناطق آسیب پذیر در سه گویه (زیاد، متوسط و کم) است همچنین شاخص های شهری تاثیرگذار در این موضوع نظیر (فاصله از مراکز درمانی و مراکز حمل ونقل و...) نیز مورد بررسی قرار گرفته و بر اساس آن ها پهنه بندی آسیب پذیری شهر ارائه گردید.