طراز و کارکرد آن در دربار خلفای عباسی

طراز به عنوان سبکی از تزئین پارچه و منسوجات، که شامل اسامی مقدس یا احادیث در کنار ذکر منصب دارنده آن بود، به تدریج در تمامی البسه صاحب منصبان حکومت ها رواج یافت. طراز یکی از علائم اقتدار و از نشانه های شکوه و عظمت خلفای عباسی محسوب می شد و در دربار عباسیان به عنوان ردای تجلیل یا ردای عزت و افتخار دارای ارزش و اعتبار سیاسی والایی بوده و مانند منبر، تخت و خاتم از شئون و ابزار حکومت به حساب می آمده است. لذا نقوش مختلفی با مضامینی که بیشتر شامل نام خلیفه و یا دعا و آیاتقرآن بود در این پارچه ها یا البسه ها بکار می رفت. جنس آن از پنبه رنگ نشده و گاهی اوقات جلا یافته و یا با ترکیب پنبه و ابریشم در بافته های مرغوب بود. هدف اصلی این پژوهش بررسی ماهیت طراز وکارکردهای آن می باشد. بنابراین در این نوشتار برآنیم تا روند و کارکرد طراز را در دوران عباسی بررسی کنیم.