ایجاد ترومای نخاعی با شدت های مختلف در موش صحرایی با استفاده از دستگاه ساخته شده در دانشگاه علوم پزشکی تبریز

آسیب نخاعی یکی از شرایط نورولوژیک است که با اختلال های حسی، حرکتی و عفونت های ادراری همراه است. استفاده از مدل استاندارد ضایعه نخاعی به درک مکانیسم های فیزیوپاتولوژی این بیماری و ارزیابی مداخله های درمانی در آزمایشگاه کمک می کند. به دلیل اینکه آسیب نخاعی ناشی از ضربات مکانیکی در انسان شایع است، در این مطالعه دستگاهی (NSRC Impactor) در دانشگاه علوم پزشکی تبریز طراحی و آزمایش شده که توانایی القای درجه های مختلفی از شدت آسیب نخاعی را بر اساس کیلوداین)گرم بر سانتی متر مربع بر مجذور ثانیه(برای ایجاد مدل دقیق تر این بیماری در مو شهای صحرایی دارد. در این مطالعه که از نوع مداخله ای است، برای استانداردسازی و تعیین عملکرد بهینه دستگاه NSRC Impactor برای القای آسیب های باشد تهای خیلی خفیف تا خیلی شدید، سه نیرو با شد تهای 100 ، 150 و 250 کیلوداین در سطح سگمان توراسیک (10 (T10 اعمال شد. برای بررسی بافتی و رفتاری به ترتیب از روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و تست رفتار حرکتی BBB استفاده شد. آنالیز آماری داده های این مطالعه توسط نرم افزار SPSS 16 انجام شد. با افزایش نیرو، تغییرهای بافتی در نخاع به طور چشمگیری افزایش می یابند. همچنین آسیب های متفاوت، از لحاظ آماری باعث بروز تغییرهای معناداری در نتایج تست فعالیت حرکتی (BBB) در گروه های آسیب نسبت به گروه لامینیکت ومی شد)در مقایسه گروه 100 کیلوداینی نسبت به گروه لامینکتو می 019 / P=0 ، گروه 150 کیلوداینی نسبت به گروه لامینکتو می 001 / P=0 ، و گروه 250 کیلوداینی نسبت به گروه لامینکتو می 03 00 / P=0 است. یافته های ما نشان می دهند که این دستگاه توانایی ایجاد مد لهای دقیق آسیب نخاعی با شدت های مختلف برای شبیه سازی ضایعه های نخاعی انسانی را در آزمایشگاه داراست. هرچند باید در نظر داشت بیماری آسیب نخاعی پیچیده بوده و آزمایش های بیشتری برای بررسی ابعاد بیشتر برای ایجاد مدل دقیق تر این بیماری مورد نیاز است.