مطالعه اثر مهاجرت بر کاهش رشد جمعیت استان خوزستان طی دوره (1390-1375)

مهاجرت ها چه به صورت بین المللی جریان یابند و چه در داخل مرزهای یک کشور رخ دهند، همواره موجب کاهش جمعیت نواحی مهاجرفرست و افزایش جمعیت نواحی مهاجرپذیر می شوند. این افزایش و کاهش در مواردی کند و مستمر و در مواردی نیز تند و مقطعی است. این مطالعه با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از مطالعات اسنادی، تحلیل داده های سرشماری نفوس و مسکن و سالنامه های آماری، با استفاده از نرم افزارهای Excel و GIS روند جابجایی های جمعیتی استان خوزستان را در ابعاد مهاجرت های بین استانی طی دو دهه ی اخیر و تاثیر آن بر متوسط رشد سالانه ی جمعیت استان را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. نتایج نشان می دهد که در سال 1385، استان خوزستان با خالص مهاجرتی 108209- نفر، سومین استان مهاجرفرست کشور و در سال 1390، با خالص مهاجرتی 54530- مهاجرفرست ترین استان کشور بوده است. استان های اصفهان، تهران و فارس بیشترین دریافتی مهاجر را از استان خوزستان داشته اند. متوسط نرخ رشد واقعی جمعیت استان در سال 1385، 8/1 درصد و در سال 1390، 16/0 درصد کاهش یافته است. همچنین 25/0 درصد در سال 1385 و 62/0 درصد در سال 1390 از کاهش رشد جمعیت در استان ناشی از اثر مهاجرت بوده است.