تعیین تابع تولید گیاه ریحان در شرایط تنش های هم زمان آبی و شوری

کمبود منابع آب و خاک و شوری آن ها، از نکات قابل توجه و مهم در بخش کشاورزی است. بررسی اثرات متقابل شوری و کم آبیاری بر عملکرد گیاهان، اهمیتی فراوان را به ویژه جهت اصلاح مدیریت خاک و مصرف آب در مناطق خشک و نیمه خشک دارا می باشد. هدف از این پژوهش، مطالعه و ارزیابی توابع تولید گیاه ریحان (Basilicum L.)رقم توده ی مازندران در شرایط تنش هم زمان آبی و شوری بود. بدین منظور، آزمایشی در یک مزرعه ی تحقیقاتی یک هکتاری در سایت پژوهشی دوشان تپه ی تهران انجام شد. در این پژوهش برای تعیین میزان تبخیر- تعرق گیاه ریحان از میکرولایسیمتر وزنی- زهکش دار پیشنهادی استفاده گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با چهار تیمار آبیاری شامل آبیاری کامل (FI)، کم‎آبیاری درحد 40 (DI40%)، 60 (DI60%) و 80 (DI80%) درصد نیاز آبی گیاه و سه تیمار فرعی شوری آب آبیاری با هدایت الکتریکی 175/1 (S1)، 3 (S2) و 5 دسی‎زیمنس بر متر (S3) در دو سال متوالی 1395 و 1396 به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که آستانه ی کاهش عملکرد گیاه ریحان نسبت به شوری آب آبیاری 3/1 دسی زیمنس بر متر و شیب خط کاهش عملکرد 10 درصد می باشد.