بررسی و مقایسه دوگروه کودکان و بزرگسالان در بیان روایت از دیدگاه رویداد های حرکتی تالمی

زبان از آن جهت جالب توجه است که تنها عده معدودی درک واقعی از دانش زبان خود دارند، درحالی که هر کس زبان خاصی را می داند و استفاده می کند. برای رسیدن به این درک زبانی، شفاهی سازی روایت بین دو گروه کودکان و بزرگسالان مونث مقایسه شده است. 80 شرکت کننده، فیلم بدون کلام و جهانی گلابی (چیف، 1980) را بازگو کردند. پس از پیاده سازی، داده ها از نظر رویدادهای حرکتی مطرح شده در تالمی (2000) مورد مقایسه و تحلیل های آماری قرار گرفتند. فعل یا رویداد حرکتی وضعیتی است که در آن حرکت یا ایستایی رخ می دهد. بر اساس نتایج حاصل از این تحلیل، دو گروه تفاوت معناداری در استفاده از افعال حرکتی انتقالی نداشتند، اما در استفاده از افعال حرکتی خودشامل تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد. دلیل عمده شباهت کاربرد، بسامد بالای افعال حرکتی انتقالی و مرکزی بودن این افعال در مجموع افعال زبان فارسی است. اما از آن جا که افعال حرکتی خودشامل از نظر کاربرد نسبت به افعال حرکتی انتقالی بیشتر در حاشیه قرار دارند، تنوع زبانی و در نتیجه تفاوت بین دو گروه دیده می شود.