رشد پیوستگی علی در گفتمان روایتی کودکان تک زبانه فارسی زبان

توانایی تولید گفتمان دارای پیوستگی به عنوان یکی از مولفه های ضروری دانش رشدی کودک، در طول فراگیری زبان، بخش مهمی از دانش زبانی است که کودکان نیازمند فراگیری آن هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی توانایی کودکان تک زبانه فارسی زبان در حفظ پیوستگی داستان و همچنین مقایسه یافته های حاصل از آن با دیگر پژوهش ها به منظور تصدیق یافته های پیشین براساس تحلیل شبکه علی است. برای این منظور، سی کودک 5-6 ساله (با میانگین سنی 5 سال و 6 ماه) و سی کودک 9-10 ساله (با میانگین سنی 9 سال و 6 ماه) به عنوان آزمودنی های پژوهش مورد بررسی قرارگرفتند. در هر گروه سنی 30 کودک پسر شرکت داشت. سی بزرگسال مذکر تک زبانه فارسی زبان 20-25 ساله (با میانگین سنی 23 سال و 8 ماه) نیز به عنوان گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. این سه گروه با استفاده از دو داستان مصور "قورباغه تو کجائی" و "قورباغه" ترغیب به روایت داستان شدند. داستان های روایت شده براساس شبکه علی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان دهنده رشد کودکان در دستیابی به پیوستگی داستان با برقراری روابط علی بین رویدادهای داستان بود. نتایج پژوهش نشان داد که شبکه علی در مقایسه با پیوندهای علی به نظر ابزاری حساس تر برای نشان دادن رشد کودکان در حفظ پیوستگی داستان است.