بررسی نقش عوارض ژئومورفولوژی در پدافند غیرعامل (مطالعه موردی ناحیه مرزی ایران و ترکمنستان در شهرستان های سرخس و باجگیران)

استفاده منطقی از عوارض ژئومورفولو‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ژیکی برای حفاظت تجهیزات و نیروهای خودی با کند کردن دید و حرکت دشمن عامل مهمی در پدافند غیرعامل قلمداد می شود. شناسایی این عوارض برای ساخت سامانه های زیربنایی در هنگام صلح هم ضروری است. با توجه به شرایط کنونی مناطق جنوب غرب آسیا، توجه به برقراری امنیت در مرزهای کشور امری ضروری است. محدوده مورد مطالعه بخشی از مرزهای شمال شرق کشور است که هم مرز با کشور ترکمنستان بوده و با توجه به موقعیت راهبردی ایران و امکان نفوذ نیروهای دشمن از مرزهای کشور توجه به برقراری امنیت در این مناطق ضروری است. این پژوهش درپی آن است که رابطه بین عوارض ژئومورفولوژی را با پدیده دفاع و پدافند غیرعامل در ناحیه مرزی شمال شرق کشور تجزیه وتحلیل نماید و نقش اشکال ناشی از فرایندهای ژئومورفولوژیکی فعال در منطقه مورد مطالعه را در آمایش سرزمینی با کاربری های دفاعی تبیین کند. روش کار در این پژوهش برپایه مطالعه کتابخانه ای، تجربی و پردازش تصویرهای ماهواره ای است که کارهای گرافیکی آن با نرم افزار جی آی اس و تحلیل سامانه های زمین آن به کمک روش اس دبلیو او تی انجام شده است. نتایج نشان می دهد که منطقه مورد مطالعه به لحاظ عوارض ‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ژئومورفولوژی بسیار متنوع است و در صورت برنامه ریزی اصولی برپایه آمایش سرزمینی در مکان گزینی تاسیسات می تواند امنیت آینده منطقه را تامین نماید. تنگ ها، آبکندها و تپه شاهدهای منطقه پژوهش نسبت به سایر عوارض ژئومورفولوژی از اهمیت بیشتری در پدافند غیرعامل برخوردار می باشند و قابلیت های فراوانی از نظر کاربری های دفاعی دارند.