ارزیابی عادات غذائی گیش ماهی پوزه دراز (Carangoides chrysophrys (cuvier,1833 در آب های استان هرمزگان

گیش ماهی پوزه دراز از مهم ترین گونه های خانواده گیش ماهیان (Carangidae) بوده و از ماهیان مهم شیلاتی محسوب می شود. در این پژوهش 440 قطعه گیش پوزه دراز توسط تور ترال صید و از تخلیه گاه های صیادی که به روش های متفاوتی اقدام به صید می نمایند از بهار 95 تا زمستان 95 در استان هرمزگان نمونه برداری شد. نمونه های ماهیان پس از بررسی اولیه و زیست سنجی فریز شده و به آزمایشگاه منتقل شدند. در ابتدای امر نمونه ها کالبدشکافی شده و وزن معده، نوع محتویات معده، وزن محتویات معده و وزن کبد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از بررسی ها برروی گیش پوزه دراز نشان داد که ارجحیت غذایی در جنس نر و ماده برای ماهی به عنوان غذای اصلی به ترتیب 76/6 درصد و 18/1 درصد، سخت پوستان به عنوان غذای فرعی به ترتیب 11/1 و 17/4 درصد و نرم تنان 4/8 درصد و 4/3 درصد است. در بین نمونه های غذایی ماهی به دست آمده از معده گیش پوزه دراز، موتو ماهیان 56/6 درصد، انواع کالرماهیان 19/62 درصد، دم ریش ماهیان 5/6 درصد، بز ماهیان 4/67 درصد و مجموع سایر ماهیان 13/51 درصد ترکیب غذایی این گونه تشکیل می دادند. در بین سخت پوستان، میگو 63/15 درصد و خرچنگ 36/85 درصد در محتویات معده گیش پوزه دراز یافت گردید. بررسی ها و تحلیل های آماری تفاوت معنی داری را بین ارجحیت غذایی جنس نر و ماده نشان نداد (0/05≤P). میانگین شاخص خالی بودن معده 69/67 درصد به دست آمد گونه گیش پوزه دراز یک گونه گوشت خوار است و نتایج تحقیق نشان می دهد که غذای اصلی آن در منطقه مورد بررسی شامل ماهیان و سخت پوستان می باشد. این گونه جز ماهیان نسبتا کم غذا محسوب می شود و بیش ترین درصد معده های خالی در فصول تابستان و زمستان به دست آمد. از آن جائی که در آبزی پروری غذا بخش عمده ای از هزینه ها را به    خود اختصاص می دهد، نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد این گونه از نظر اقتصادی پتانسیل معرفی به این صنعت را دارا می باشد.