پیش بینی استرس شغلی معلمان براساس بخشش و استراتژی های کنترل فکر و بررسی ارتباط آن ها با استرس

امروزه بدلیل گسترش عوامل تنش زا و تغییر سبک زندگی، استرس به پدیده ای پیچیده و رایج تبدیل شده است. هدف این پژوهش پیش بینی استرس شغلی معلمان براساس بخشش و استراتژی های کنترل فکر و بررسی رابطه آن ها با استرس است. جامعه آماری، کلیه معلمان ابتدایی دوره اول در سال تحصیلی 94-95 بودند که بر اساس جدول مورگان تعداد 123 نفر از طریق روش نمونه گیری خوشه ایمرحله ای انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع همبستگی است. ابزار پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه بخشش، پرسشنامه کنترل فکر (TCQ) و مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (DASS). داده ها با روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها حاکیست که بین بخشش و استرس معلمان رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بعلاوه بین مولفه های خود تنبیهی، نگرانی و پرت کردن حواس (از مولفه های کنترل فکر) با استرس معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ در مقابل بین مولفه های کنترل اجتماعی و ارزیابی دوباره (سایر مولفه های کنترل فکر) با استرس معلمان رابطه منفی و معناداری وجود دارد. هر چه سطح بخشش معلمان بیشتر باشد، آن ها استرس کمتری را تجربه خواهند کرد و نیز هرچه سطح خود تنبیهی، نگرانی و پرت کردن حواس معلمان بیشتر باشد، استرس آنها نیز افزایش خواهد یافت و در نهایت هرچه سطح کنترل اجتماعی و ارزیابی مجدد معلمان بیشتر باشد استرس آنان کاهش می یابد.