سهم بهره وری کجاست؟

روز اول خرداد در تقویم رسمی کشور، روز بهره‌وری نامگذاری شده است و معمولا هفته اول خرداد را هفته بهره‌وری در ایران می‌دانند و برخی بر این تصورند که ماه خرداد، ماه بهره‌وری است، چون با روز ملی بهره‌وری آغاز و با روز جهانی بهره‌وری پایان می‌یابد. به هر ترتیب و به طور منطقی باید یک روز ملی را که نمادی خوب از یک پدیده است، مبنا و بهانه‌ای برای بزرگداشت، توجه اساسی و متمرکز، بهادهی بیشتر، طرح محتوای مناسب، انتقال پیام متناسب و موثر، ایجاد احساس خوب و تصویر مثبت، فضاسازی روحیه‌بخش، تقدیر و سپاس از عملکرد و نتایج و آثار آن و خیلی موارد دیگر قرار دارد و به طور طبیعی در ایجاد همه این موارد، همه آحاد جامعه به شکل‌های مختلف و درجات متفاوت در قالب یک حرکت بالغ مشارکتی می‌بایست نقش و حضور اثربخش داشته باشند و از این فرآیند هم‌افزا و حاصل کار و عمل خویش بر خود ببالند و با افتخار از این بزرگداشت، روحیه و انرژی بگیرند و با سربلندی به سوی ساختن آینده‌ای بهتر گام بردارند. اما پرسش واقعی و جدی و قابل تامل بسیار این است که چرا در جامعه ما چنین اتفاقی نمی‌افتد و این روز ملی در حال طی کردن روند کم فروغ شدن با شیب قابل توجهی است که دل انسان‌های آگاه، متعهد، دلسوز و باوجدان را سخت به درد می‌آورد و خواب راحت را از آنان گرفته و دایم از خود می‌پرسند که آیا خروج از این تله و چرخه باطل ناممکن شده و یا به این زودی‌ها امکانپذیر نیست؟ گاه در دوره‌هایی از زمان فراز‌هایی از عملکرد بهتر دیده‌ایم، اما قبل از اینکه این امیدواری نهادینه شود باز نشیبی دیگر بزرگتر از فراز و دوباره مایوس شده‌ایم اما دوباره امیدوار به آینده‌ای بهتر.