مرور جامع یادگیری مبتنی بر حل مساله در آموزش پرستاری ایران

ارزیابی و به کارگیری رویکردهای نوین آموزشی به منظور غنی سازی برنامه های آموزشی ضروری به نظر می رسد. یادگیری مبتنی بر حل مساله یکی از رویکردهای نوین آموزشی است که مبتنی بر اصول استفاده از مشکلات به عنوان  نقطه ی شروع کسب و ترکیب دانش جدید می باشد. مطالعه حاضر با هدف مرور جامع تحقیقات انجام شده در زمینه یادگیری مبتنی بر حل مساله در آموزش پرستاری در ایران صورت گرفته است. این پژوهش یک مطالعه مروری جامع است که در آن تمامی مقالات منتشر شده به زبان فارسی در ارتباط با یادگیری مبتنی بر حل مساله در رشته پرستاری مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعه حاضر با جستجو در پایگاه های اطلاعاتیIran Medex, Magiran, Google Scholar, Iranian Research Institute for Information Science, Scientific Information Database با کلید واژه های یادگیری، تدریس، آموزش، حل مسئله، PBL، مشکل مدار و پرستاری از فروردین 1380 تا دی ماه 1397 صورت گرفته است.  در مجموع 115 مورد مقاله با این کلیدواژه ها یافت شد که بعد از بررسی دقیق، 31 مقاله با توجه به هدف پژوهش که به زبان فارسی در مجلات علمی- پژوهشی داخلی چاپ و امکان دسترسی به متن کامل مقاله مهیا بود، انتخاب گردید. مقالات مورد بررسی متمرکز بر پنج محور اصلی بودند: 1- تاثیر آموزش حل مساله بر توانایی های دانشجویان پرستاری کشور، 2- دیدگاه دانشجویان پرستاری در رابطه با یادگیری مبتنی بر حل مسئله، 3- عوامل موثر بر یادگیری مبتنی بر حل مسئله، 4- مقایسه آموزش به شیوه حل مساله با سایر روش های آموزشی و 5- تبیین تجارب دانشجویان پرستاری از یادگیری مبتنی بر حل مسئله. بر اساس بررسی های انجام شده در پژوهش حاضر، مطالعات متعددی حاکی از تاثیرگذار بودن روش یادگیری مبتنی بر حل مساله در آموزش پرستاری و توانمند سازی دانشجویان بوده و خواستار پذیرش گسترده و استفاده همه جانبه آن در آموزش دانشجویان پرستاری می باشند. مطالعات اندکی نیز در تناقض با تاثیر مثبت این رویکرد آموزشی قرار داشتند. بیشتر مطالعات، بیانگر رضایت دانشجویان از استفاده از این روش در کلاس های درسی بوده است.