بررسی رابطه ی مهارت های استخدام پذیری و سازگاری مسیر شغلی در بین دانشجویان کشاورزی دانشگاه های بوعلی سینا و اراک

هدف این پژوهش توصیفی- همبستگی بررسی رابطه ی مهارت های استخدام پذیری و سازگاری مسیر شغلی در میان دانشجویان کشاورزی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 1300 تن از دانشجویان سال سوم و چهارم کارشناسی رشته های کشاورزی دانشگاه های بوعلی سینا و اراک در سال تحصیلی 97 -1396 بود که بر پایه ی جدول کرجسی و مورگان، 341 تن از آنان با روش نمونه گیری طبقه ای متناسب به عنوان نمونه ی تحقیق گزینش شدند. داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه گردآوری شد. روایی محتوایی پرسشنامه با نظر اعضای هیات علمی دانشگاه بوعلی سینا تایید شد. پایایی ابزار پژوهش نیز با استفاده از محاسبه آلفای ترتیبی برای مقیاس های اصلی پرسشنامه (در دامنه بین 80/0 تا 93/0) ارزیابی و تایید شد. داده ها با استفاده از تحلیل همبستگی کانونی و مدل سازی معادله های ساختاری با کمک نرم افزارهای SPSS و AMOS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که مجموعه مهارت های استخدام پذیری با سازگاری مسیر شغلی رابطه مثبت و معنی داری دارند. همچنین نتایج بیانگر آن بود که مهارت های حل مسئله قوی ترین ارتباط معنی دار را با چهار زیرمجموعه سازگاری مسیر شغلی یعنی نگرانی، کنترل، کنجکاوی و اعتماد مسیر شغلی دارد. نتایج این بررسی بر اهمیت توسعه مهارت های استخدام پذیری دانشجویان به منظور تقویت سازگاری مسیر شغلی آنان تاکید می کند. بر مبنای نتایج، پیشنهادهایی برای سیاستگذاران و آموزشگران در زمینه توسعه مهارت های استخدام پذیری و سازگاری مسیر شغلی ارایه می شود.