بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و تعیین میزان شیوع گونه های میکروبی در کودکان مبتلا به عفونت های ادراری مراجعه کننده به بیمارستان مطهری ارومیه

عفونت دستگاه ادراری یکی از شایع ترین بیماری ها در کودکان است. این بیماری در صورت درمان نامناسب آنتیبیوتیکی، می تواند منجر به عوارض جدی شود. هدف از این مطالعه تعیین عوامل باکتریولوژیک و مقاومت آنتی بیوتیکی عفونت ادراری در کودکان است. این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 160 کودک مراجعه کننده به بیمارستان شهید مطهری ارومیه که کشت ادراری مثبت داشتند، انجام پذیرفت. سویه های موردنظر با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی و محیط های کشت افتراقی شناسایی و تعیین هویت شدند، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های موردمطالعه به روش دیسک دیفیوژن (Kirby-Bauer) طبق توصیه CLSI تعیین گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری کای اسکوئر استفاده گردید و0/05p< معنی دار تلقی شد. از 160 کودک بررسی شده 119 دختر و 41 پسر بودند. بیشترین میزان ابتلا به عفونت ادراری مربوط به رده سنی زیر دو سال بود. بیشترین سویه جدا شده از کشت های ادرار اشریشیاکلی (3/81 درصد) و کمترین سویه مربوط به استافیلوکوک ساپروفیتیکوس (1/9) درصد بود. ایزوله های اشریشیاکلی، بیشترین مقاومت را به کوتریموکسازول (6/64%) نشان دادند و نیتروفورانتوئین هم به عنوان موثرترین آنتی بیوتیک با حساسیت (90%) شناخته شد با توجه به یافته های این مطالعه جهت درمان اولیه عفونت های ادراری استفاده از آنتی بیوتیک های نیتروفورانتوئین، سیپروفلوکساسین و جنتامایسین توصیه می شود. ازآنجایی که توزیع فراوانی مقاومت آنتی بیوتیک در مناطق مختلف و در دوره های زمانی متفاوت است، پایش دوره ای مقاومت آنتی بیوتیکی جهت کنترل عفونت پیشنهاد می شود.