رابطه سرمایه روان‎شناختی مدیران باکیفیت زندگی کاری پرستاران و رضایت‎مندی مراجعین در شهر سمنان

یکی از اهداف اصلی نظام سلامت، رضایت‎مندی مراجعین از خدمات ارائه شده است که می تواند نشان‎دهنده میزان انطباق خدمات با کمیت و کیفیت مناسب از نگاه آن ها باشد. هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه‎ی بین سرمایه‎ی روان‎شناختی مدیران باکیفیت زندگی کاری پرستاران و رضایت‎مندی مراجعین است. این پژوهش همبستگی روی 371 نفر از پرستاران و مدیران ارشد و مراجعین بیمارستان شفا شهر سمنان در سال 95-1394 انجام شد. ابزارهای جمع‎آوری داده‎ها شامل پرسش‎نامه سرمایه‎ی روان‎شناختی، کیفیت زندگی کاری و رضایت‎مندی مراجعین بودند. داده‎ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.  نتایج به‎دست‎آمده در این پژوهش نشان ‎داد بین سرمایه‎ی روان‎شناختی مدیران باکیفیت زندگی پرستاران (0/03p=) و رضایت‎مندی مراجعین (0/01p=) رابطه‎ی مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان‎ داد امیدواری و خودکارآمدی مدیران متغیرهایی هستند که در پیش بینی متغیر کیفیت زندگی کاری پرستاران دارای سهم معنی داری می باشند (0/01p=). همچنین متغیر خوش بینی مدیران تنها پیش بینی کننده رضایت مندی مراجعین بود (0/01p=).  ارتقای سرمایه‎ی روان‎شناختی باعث ایجاد ارزش‎افزوده در عملکرد پرستاران و خدمات‎دهی مناسب و افزایش رضایت‎مندی مراجعین می‎گردد؛ بنابراین انجام مداخلاتی در جهت افزایش سرمایه‎ی روان‎شناختی پیشنهاد می‎گردد.