بررسی ارتباط هوش معنوی و عاطفی با کیفیت مراقبت پرستاری در پرستاران شاغل در مرکز آموزشی-درمانی آیت الله طالقانی شهر کرمانشاه در سال 1397

نظر به اینکه هوش معنوی از طریق تقویت باورها و شخصیت و هوش عاطفی به واسطه غلبه بر استرس، کیفیت مراقبت پرستاری را در پرستاران افزایش می دهند، مطالعه حاضر به بررسی رابطه هوش معنوی و عاطفی با کیفیت مراقبت پرستاری در پرستاران شاغل در مرکز آموزشی- درمانی آیت الله طالقانی شهر کرمانشاه در سال 1397 انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است. نمونه های مورد مطالعه را 225 پرستاران شاغل در بیمارستان آیت الله طالقانی شهر کرمانشاه در سال 1397 تشکیل داده بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد هوش معنوی King، هوش عاطفی Petrides & Furnham و پرسشنامه سنجش کیفیت مراقبت پرستار QUALPAC Quality patient care scale استفاده شد. داده ها با تحلیل شدند. داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه هم زمان به کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد.  نتایج نشان داد رابطه معکوس و معناداری بین کیفیت مراقبت پرستاری با مولفه های هوش معنوی از جمله معناسازی شخصی (0/042p=  و 0/229-r=) و آگاهی متعالی (001/0p= و 386/0-r=) و مولفه های هوش هیجانی ازجمله درک عواطف و احساس های خود و دیگران (0/001p=  و 0/433-r=)  و خوش بینی و نگرش مثبت (0/018p=  و 0/274-r=)  وجود دارد. همچنین یافته های حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد مولفه های هوش معنوی 0/17 و مولفه های هوش عاطفی 0/32 تغییرات مربوط به کیفیت مراقبت پرستاری را تبیین می کنند. از آنجا که هوش معنوی و عاطفی بالاتر به ارتقاء کیفیت مراقبت های پرستاری در پرستاران می انجامد لذا می توان با برنامه ریزی و آموزش های لازم در جهت بهبود کیفیت هوش معنوی و عاطفی پرستاران اقدام نمود.