بررسی تاثیر اجرای مراقبت های استاندارد راه هوایی بر میزان شیوع پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه

شیوع بالای پنومونی وابسته به ونتیلاتور در میان عفونت های بیمارستانی توجه به انجام اقدامات پیشگیرانه استاندارد را در طولانی مدت می طلبد تا سهم اثر برنامه های مدون و استاندارد بر کاهش شیوع این نوع عفونت به دقت بررسی شود؛ لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین بررسی تاثیر اجرای مراقبت های استاندارد راه هوایی بر میزان شیوع پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه انجام شد. این مطالعه کارآزمایی بالینی که در بیمارستان امام رضا تبریز به مدت شش ماه در طول سال 1397 با مشارکت 70 بیمار که به صورت تصادفی (جدول اعداد تصادفی) در دو گروه 35 نفره تقسیم شده بودند، انجام شد. بیماران گروه مداخله استاندارهای مراقبت راه هوایی را که توسط پرستاران آموزش دیده دریافت کرده بودند، بر اساس چک لیست عفونت ریوی که دارای روایی و پایایی قابل قبول بود دریافت کردند و بیماران گروه کنترل نیز اقدامات روتین را دریافت نمودند. داده ها برای هر فرد پنج بار چک شدند و پس از وارد شدن به نرم افزار آماری SPSS ویراست 21 با آزمون های آماری آزمون تی مستقل و کای اسکوئر(در یک نوبت اندازه گیری شد) تجزیه شدند. سطح معنی داری برای تمامی آزمون ها کمتر از پنج صدم در نظر گرفته شد. در مقایسه مشخصات فردی-اجتماعی و بالینی بیماران دو گروه مداخله و کنترل اختلاف آماری معنی دار مشاهده نشد (0/05<P) حال آنکه نتایج حاکی از آن بود که میانگین و انحراف معیار عفونت پولمونر در گروه مداخله (روز سوم 0/65±2/29، روز چهارم 0/89±2/31 و روز پنجم 0/91±2/59) نسبت به گروه کنترل با بهبودی و کاهش همراه بوده است(روز سوم 1/3±6/03، روز چهارم 1/00±7/15 و روز پنجم 1/25±8/06) به این معنا که مقایسه نتایج آزمون های تی تست و کی اسکوئر به تفاوت آماری معنادار اشاره دارند (0/001=P) که موجب کاهش شیوع پنومونی شده است. اجرای استاندار های مراقبت راه هوایی توسط پرستاران موجب کاهش شیوع پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه شده است.