تاثیر استفاده همزمان از اشعه گاما، اسانس آویشن و بسته بندی تحت خلاء بر ماندگاری میگو در طی نگه داری در یخچال

در این تحقیق، اثر تیمارهای پرتودهی گاما، اسانس آویشن و بسته بندی تحت خلا بر میگوی تازه طی دوره نگه داری یخچالی مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور، از دو غلظت اسانس آویشن (0/4 و 0/8 درصد حجمی/وزنی) و دو دوز پرتو (KGy 2/5 و 3/5) استفاده شد. آزمون های شیمیایی (pH، کل بازهای ازته فرار (TVB-N)، اسیدهای چرب آزاد، اندیس پراکسید، مواد فعال تیوباربیتوریک اسید و شاخص های رنگ سنجی)، میکروبیولوژیکی (شمارش باکتری های مزوفیل هوازی، باکتری های سرمادوست و اشرشیاکلی) و ارزیابی حسی، در روزهای (0، 5، 10 و 15) بر روی میگوهای تیمار شده و شاهد انجام گرفتند. نتایج نشان داد مقادیر pH، اسیدهای چرب آزاد، اندیس های پراکسید، TBARS و کل بازهای ازته فرار کلیه تیمارها، طی دوره نگه داری به طور معنی داری افزایش یافت (0/05>p).  بار میکروبی نیز در همه تیمارها با گذشت زمان افزایش پیدا کرد. استفاده از ترکیب روغن آویشن، پرتو گاما و بسته بندی تحت خلا، سبب به تاخیرانداختن رشد باکتریایی گردید. در ابتدا افزودن اسانس آویشن باعث کاهش شاخصL* شد، ولی در غلظت بالای اسانس، تغییرات رنگی به طور معنی داری کاهش یافت (0/05>p). ارزیابی حسی نشان داد استفاده از تیمارهای مختلف اثر معنی داری بر پارامترهای حسی (رنگ، بو) میگو داشت (0/05>p). در نهایت، میگوی تیمار شده با بسته بندی تحت خلاء، 0/8 درصد اسانس و KGy 2/5 پرتو، به عنوان تیمار برتر معرفی گردید.