برآورد خطر اضافی ابتلا به سرطان در اثر مواجهه با پرتوهای گامای طبیعی در فضای باز برای ساکنین شهر درگز در سال 1395

بشر همواره تحت تابش پرتوهای یونیزان قرار دارد که اثرات زیانباری می تواند داشته باشد. هدف این مطالعه ارزیابی میزان دوز گامای محیطی، تعیین دوز معادل موثر سالیانه، برآورد میزان خطر ابتلا اضافی به سرطان در شهر درگز است. تحقیق حاضر یک مطالعه مقطعی است که در تابستان و زمستان سال 1395 انجام شد. در این مطالعه به منظور تعیین میزان دوز پرتو گامای محیطی در فضای باز با استفاده از نقشه شهر، 5 ایستگاه (4 تا در امتداد چهار جهت جغرافیایی اصلی و یک ایستگاه در مرکز شهر) انتخاب گردید، و از یک دوزیمتر (از نوع آشکارساز گایگر مولر مدل STEP OD با حساسیتmSv/h)  2000 - 0) استفاده شد، که برای پایش پرتوهای گاما، بتا و ایکس طراحی شده است.  نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین (nSv/h 12±147) و کمترین (nSv/h 11±113) مقدار آهنگ دوز پرتوهای گامای طبیعی به ترتیب مربوط به مرکز و غرب شهر بودند. دوز موثر سالیانه برای ساکنین شهر درگز در فضای باز mSv/yr  0/15 به دست آمد، میانگین مقدار خطر ابتلا اضافی به سرطان 3-10× 0/6 برآورد گردید.  نتایج نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین آهنگ دوز گاما در مرکز و اطراف شهر وجود دارد) 0/05≤p.