مروری بر کاربرد ایمنی درمانی در مهندسی بافت با استفاده از زیست مواد: رویکردی نوین در پزشکی بازساختی

یکی از مهم ترین کاربردهای مهندسی بافت، کمک به بازسازی بافت های آسیب ‎دیده است. روش های متفاوتی برای کنترل فرآیند ترمیم و جهت دهی آن به سمت بازسازی کامل بافت استفاده می شود. با توجه به پیشرفت های بسیار زیاد در درک جنبه های مختلف فرآیند ترمیم، مشخص شده است که سیستم ایمنی و فاکتورهای ترشح شده از سلول های آن، نقشی اساسی و بسیار گسترده در این فرآیند دارند و بازسازی بدون حضور سلول های سیستم ایمنی با مشکل مواجه می شود. در حال حاضر، جهت گیری بسیاری از تحقیقات، به سمت استفاده از تکنیک های مهندسی بافت برای تنظیم و کنترل فعالیت سلول های ایمنی در محیط آسیب است. در این رویکرد از کاشت مواد زیستی و داربست ها در بدن، برای تحریک سلول های ایمنی و ترشح سایتوکین های مختلف که باعث ارتقا فرآیند ترمیم می شوند، استفاده می شود. رویکردهای مهندسی زیست مواد با استفاده از تغییر خواص سطحی (مانند توپوگرافی، زبری، تخلخل و اتصالات عرضی)، تغییر شکل و هندسه، تغییر اندازه، تغییر شیمی سطح، رهایش سایتوکین های موثر و استفاده از سلول درمانی، سعی در کنترل و بهبود تاثیر سیستم ایمنی بر فرآیند ترمیم دارد. هدف از این مقاله، مروری بر جنبه های مختلف تاثیر سیستم ایمنی بر ترمیم بافت های مختلف و سپس بیان روش های مهندسی بافت، برای کنترل و تنظیم فعالیت و رفتار سلول های ایمنی شرکت کننده در فرآیند است.