بررسی اثر جایگزینی استرانسیوم بر استخوان سازی داربست ژلاتین/ شیشه زیست فعال در ضایعه بحرانی ایجادشده در جمجمه خرگوش

 مطالعات زیادی نشان دهنده این مطلب است که متریال های حاوی شیشه های زیست فعال (BG) خواص امیدوارکننده ای در ترمیم بافت استخوان دارند، همچنین شیشه های زیست فعال جایگزین شده با استرانسیوم می توانند تشکیل استخوان را بهبود بخشیده و در عین حال از بازجذب استخوان توسط استئوکلاسست ها جلوگیری کنند.

در این مطالعه، اثر جایگزینی استرانسیوم در ساختار شیشه زیست فعال (BG/Sr)، به کارگرفته شده به همراه ژلاتین، بر بهبود استخوان سازی در ضایعه بحرانی ایجادشده در جمجمه خرگوش بررسی شد. در جمجمه هر حیوان سه ضایعه بحرانی (قطر 8میلی متر) ایجاد شد و ضایعات با داربست های حاوی Gel-BG و Gel-BG/Sr پر شدند. یک ضایعه نیز به عنوان کنترل بدون داربست بررسی شد. بازسازی استخوان و فرآیند مینرالیزاسیون با انجام رنگ آمیزی های هماتوکسیلین/ائوزین، مسون تری کروم و آلیزارین رد 4 و 8 هفته پس از کارگذاری داربست ها بررسی شد.

براساس یافته های بافت شناسی، میزان استخوان جدید تشکیل شده در داربست های حاوی BG/Sr بیشتر از داربست های فاقد Sr بعد از 8 هفته بود.

نتایج این مطالعه تاییدکننده آن است که داربست های حاوی شیشه های زیست فعال دارای استرانسیوم می توانند اثرات بهتری در بازسازی استخوان نسبت به نمونه مشابه فاقد استرانسیوم داشته و بنابراین می توانند جایگزین مناسبی در مهندسی بافت استخوان باشند.