اثر عصاره هایپریکوم بر یادگیری شرطی اجتنابی غیرفعال در موش های صحرایی نر ن‍‍ژاد ویستار

با افزایش سن، تولید روز افزون استرس اکسیداتیو موجب آسیب در فرایندهای مغزی، از جمله اعمال شناختی همچون یادگیری و حافظه ، میگردد، این مطالعه قصد داشت. اثر آن را بر یادگیری وحافظه اجتنابی غیر فعال در موشهای صحرائی نربالغ مورد بررسی قرار دهد.

تعداد 11 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن تقریبی 333 - 253 گرم در دو گروه شاهدو گروه دریافت کننده عصاره هایپریکوم)دوزday353/kg/mg) تقسیم بندی شدند. هردو گروه بدون هیچ محدودیتی به ظرف آب دسترسی داشتند. عصاره هایپریکوم روزانه به مدت 1 هفته به صورت خوراکی به موشهای صحرائی نربالغ خورانده شد. آزمون یادگیری اجتنابی غیر فعال در دستگاه شاتل باکس و پس از انجام تیمارهای مورد نظر برای همه گروه ها، با شرایط یکسان انجام شد. در این آزمون، افزایش تاخیر زمانی برای اولین ورود به اتاق تاریک و مدت زمان اقامت در اتاق تاریک بیان گر بهبود یادگیری اجتنابی غیر فعال بود داده ها توسط نرم افزارSPSS و روش آماری ANOVA مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت.

در مقایسه با گروه شاهد و کنترل، شاخصهای یادگیری اجتنابی غیر فعال در گروه های آزمایش افزایش معنی داری یافته بود.به این معنا که میانگین تاخیر در ورود به محوطه تاریک در گروه عصاره هایپریکوم برابر با 213 ثانیه بود که در مقایسه با گروه کنترل به تنهایی (243 ثانیه) افزایش معنا داری داشت (p<0/001).

این نتایج نشان می دهد عصاره هایپریکوم سبب بهبود یادگیری اجتنابی غیر فعال در موشهای صحرائی نر بالغ نژاد ویستار می شود .