تاثیر شکل جان و نوع بال بر مقاومت خمشی تیرهای I شکل

مقاومت خمشی تیر I شکل سبک سازی شده به دو روش زیگزاگی و لانه زنبوری با استفاده از گونه های صنوبر (Popolus deltoids) و اکالیپتوس (Eucalyptus spp) مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای مورد بررسی شامل: الف) نوع بال، ب) شکل مغزی سبک سازی شده در جان و ج) تیمار لایه های سطحی جان. نوع بال در دو سطح: 1) فراورده لایه ایی LVL حاصل از صنوبر و 2) چوب ماسیو اکالیپتوس، شکل مغزی جان تیر نیز در دو سطح 1) شامل زیگزاگی و 2) لانه زنبوری و لایه های سطحی جان نیز که از صنوبر 3 میلیمتر ساخته شدند در دو سطح 1) تیمار نشده و 2) تیمار شده طی تاثیر توام حرارت و فشار پرس انتخاب شدند. خواص مکانیکی تیر شامل مدول گسیختگی (MOR) و مدول الاستیسیته (MOE) به عنوان متغیرهای وابسته مورد بررسی و آزمون قرار گرفتند. نتایج بدست آمده در قالب طرح فاکتوریل کامل مورد آنالیز آماری قرار گرفت. پس از تعیین معنی داری نتایج، با استفاده از آزمون مقایسه چند دامنه ایی دانکن (DMRT) میانگین های نمونه ها گروه بندی شدند. نتایج نشان داد که استفاده از LVL حاصل از صنوبر برخلاف دانسیته پایین آن در بال تیر در مقایسه با استفاده از چوب اکالیپتوس به عنوان بال بطور معنی داری MOR و MOE را افزایش داد. همچنین به منظور سبک سازی تیر، کاربرد شکل لانه زنبوری در مغزی جان تیر بطور معنی داری مقاومت بیشتری را در مقایسه با شکل زیگزاگی به تیر داده است. تیمار لایه رویه جان تاثیر معنی داری بر روی خواص خمشی نداشته است.