مقایسه مدل های خطی و غیرخطی سینتیک و هم دمای جذب روی از محلول آبی به وسیله زغال زیستی

پسماندهای پوست میوه و مرکبات در کارخانه های صنایع غذایی به طور روزانه در حجم زیادی تولید می شود که مدیریت آن در ایران به عنوان یکی از قطب های مهم تولید میوه و مرکبات از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مطالعه، پسماندهای پوست انار، پرتقال و لیمو از کارخانه های آبمیوه گیری جمع آوری و پس از پیرولیز در دمای 500-400 درجه سانتی گراد، کارایی آنها برای جذب فلز روی از محلول های آبی بررسی شد. داده های سینتیک و هم دمای جذب فلز روی از محلول آبی با شکل های خطی و غیرخطی دو مدل هم دمای لانگمویر و فرندلیچ و مدل های سینتیک شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم برازش داده شد. نتایج نشان داد در شرایط آزمایش شده، بیشینه مقدار جذب برای زغال های زیستی تولید شده از پوست های انار، پرتقال و لیمو به ترتیب 2/42، 1/83 و 3/17 میلی گرم روی بر گرم زغال زیستی بود. مطالعه مدل های هم دمای جذب نشان داد استفاده از شکل خطی می تواند منجر به نتیجه و تفسیری کاملا متفاوت از شکل اصلی مدل شود؛ به طوری که بر اساس شکل های خطی، مدل لانگمویر و بر اساس شکل های غیرخطی، مدل فرندلیچ بهترین مدل برای تفسیر داده های آزمایش های هم دما بود. همچنین بررسی سینتیک واکنش حاکی از آن بود که هر دو شکل اصلی و خطی شده منجر به یک نتیجه و تبعیت داده های سینتیک از مدل شبه مرتبه دوم شد.