تعیین الگوی حساسیت میکروب استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه A نسبت به برخی از آنتی بیوتیک ها در بین مبتلایان به عفونت های استرپتوکوکی

با کتری استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه (GABHS) A یک میکروب بالقوه بیماری زا بوده و عفونت های گوناگون را در میان کودکان و بزرگسالان ایجاد می کند. بیش از 60 سال است که از پنی سیلین، به عنوان داروی انتخابی، برای درمان عفونت های این باکتری استفاده می شود و این در حالی است که، برخی باکتری های خانواده استرپتوکوک، مانند آنتروکوک، به پنی سیلین مقاوم شده اند، اما تاکنون گزارشی مبنی بر مقاوم بودن باکتری GABHS به پنی سیلین از هیچ جای جهان به چاپ نرسیده است. در بررسی کنونی، به الگوی حساسیت این باکتری به پنی سیلین و دیگر آنتی بیوتیک های معمول توجه شده است.
در این طرح، 125 نمونه باکتری یاد شده، جدا شده از بیماران مبتلا به گلو درد چرکی، عفونت های سوختگی، سینوزیت و عفونت های پوستی نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، وانکومایسین، تتراسیکلین، اریترومایسین، کلرامفنیکل، سیپروفلوکساسین و سفالوتین با روش های استاندارد Disk (DD) Diffusion واندازه گیری (MIC) Minimum Inhibitory Concentration تعیین حساسیت شدند.
صد در صد نمونه ها به پنی سیلین (MIC: 0.002-0.032 μgr/ml) و وانکومایسین (MIC: 0.125-2 μgr/ml) حساس بودند. حساسیت این تعداد استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه A به سفالوتین، 97.6 درصد (MIC: 0.01-8 μgr) کلرامفنیکل، 88.8 درصد (MIC: 1-32 μgr/ml) اریترومایسین، 87.2 درصد (MIC: 0.32-64 μgr.ml)، تتراسیکلین 75.2 درصد (MIC: 0.125-128 μgr/ml) و سیپروفلوکساسین، 92.8 درصد (MIC:0.125-4 μgr.ml) بود.
باکتری های جدا شده از عفونت های گوناگون انسانی در این منطقه، مانند دیگر نقاط جهان، نسبت به پنی سیلین کاملا حساس بوده و آنتی بیوتیک انتخابی برای عفونت های استرپتوکوکی به شمار می آید. پیشنهاد می شود افرادی که، نسبت به پنی سیلین دارای واکنش های حساسیتی هستند از اریترومایسین و یا دیگر ماکرولید ها استفاده کنند.