اثر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف کروسین با دو دوز بر کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز بافت کلیه موش های صحرایی مسموم شده با ناندرلون

مصرف استروئیدهای آنابولیک موجب آسیب به بافت های مختلف ازجمله کلیه ها می گردد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین مقاومتی و مصرف کروسین بر کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز بافت کلیه موش های صحرایی مسموم شده با ناندرلون بود.

30 سر موش صحرایی انتخاب و در 6 گروه 1) ناندرلون، 2) ناندرلون + تمرین، 3) ناندرلون + mg/kg 12/5کروسین، 4) ناندرلون + mg/kg 25 کروسین، 5) ناندرلون + تمرین + mg/kg 12/5کروسین و 6) ناندرلون + تمرین + mg/kg 25 کروسین تقسیم شدند. گروه های 2، 5 و 6 به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته تمرینات مقاومتی را انجام دادند و گروه های 3 تا 6 روزانه به میزان تجویزشده کروسین دریافت کردند. جهت تجزیه وتحلیل یافته های تحقیق از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه به همراه آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد (0/05≥p).

mg/kg 5/12 کروسین، mg/kg 25 کروسین، تمرین + mg/kg 5/12 کروسین و تمرین + mg/kg 25 کروسین اثر معنی داری بر کاهش کاتالاز دارد (0/001=p)، تمرین و تمرین + mg/kg 25 کروسین اثر معنی داری برافزایش گلوتاتیون پراکسیداز دارد (0/001=p) همچنین تمرین + mg/kg 25 کروسین نسبت به تمرین + mg/kg 12/5کروسین اثر بیشتری برافزایش گلوتاتیون پراکسیداز دارد (0/001=p).

 اگرچه تمرینات مقاومتی و مصرف mg/kg 25 کروسین دارای اثر تعاملی در افزایش گلوتاتیون پراکسیداز هستند، بااین وجود تمرین مقاومتی، مصرف کروسین و مصرف هم زمان کروسین و تمرین مقاومتی موجب کاهش کاتالاز در بافت کلیه موش های صحرایی مسموم شده با ناندرلون می گردد.