اثر سطوح مختلف روغن کتان بر عملکرد، تجزیه پذیری، برخی از فراسنجه های خونی و صفات کمی و کیفی گوشت در بره های پرواری

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر مصرف سطوح مختلف روغن دانه کتان بر تجزیه پذیری، عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه های خونی در بره های پرواری انجام شد. در آزمایش اول، تجزیه پذیری شکمبه ای ماده خشک، پروتئین خام وNDF جیره های آزمایشی با استفاده از روش کیسه نایلونی و با 3 راس گوسفند دارای فیستولای شکمبه ای نژاد زل تغذیه شده در حد نگهداری اندازه گیری شد. زمان های شکمبه گذاری در این آزمایش شامل زمان های صفر، 4، 8، 16، 24، 36، 48، 72 و 96 ساعت بود. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در  تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام بین تیمارها در این آزمایش مشاهده نشد. در آزمایش دوم، 16 راس بره نر (وزن 2±27 کیلوگرم و سن حدود پنج ماهگی) برای بررسی اثرات سطوح مختلف روغن کتان بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه های خونی، در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 جیره آزمایشی (حاوی صفر، 1/5، 3 و 4/5 درصد روغن کتان) به مدت 90 روز پروار شدند. جیره ها از نظر انرژی و پروتئین قابل متابولیسم مشابه بودند. جیره های آزمایشی اثر معنی داری بر خوراک مصرفی داشت، علاوه  بر این بره های تغذیه شده با جیره حاوی 5/4 درصد روغن کتان بیشترین تاثیر منفی را بر قابلیت هضم مواد مغذی جیره کاملا مخلوط نشان دادند. همچنین جیره حاوی روغن کتان باعث ایجاد اختلاف معنی دار در برخی از خصوصیات لاشه بره ها نسبت به تیمار شاهد شد. روغن کتان سبب افزایش سهم اسید لینولئیک، اسید لینولنیک و نسبت اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه به اسیدهای چرب اشباع چربی داخل ماهیچه ای در لاشه بره های پرواری شد. همچنین روغن کتان تاثیر معنی داری بر فراسنجه های خونی دام های پرواری داشت. نتیجه کلی حاصل از این تحقیق نشان داد که با افزایش سطح روغن کتان ، میانگین تجزیه پذیری الیاف نامحلول در شوینده خنثی، مصرف خوراک، و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی روند کاهشی داشت ولی در صفات کیفی لاشه بهبود حاصل شد.