ارتباط سبک های دلبستگی و عوامل مرتبط به آن در سالمندان

سبک دل بستگی نقش مهمی در تداوم زندگی فعال در دوران سالمندی دارد که شانس بقا و زندگی افراد را افزایش می دهد و در کاهش تنیدگی و آثار نامطلوب زندگی موثر است. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی ارتباط سبک های دل بستگی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان بود.

مشارکت کنندگان 235سالمند بودندکه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از کانون های بازنشستگان شهرستان ساری انتخاب شدند. ابزار مطالعه شامل پرسش نامه های دموگرافیک و سبک دل بستگی هزن و شیور (1987) بود. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 21 با انجام آزمون های توصیفی و استنباطی در سطح 0/05> p انجام شد.

51/9 درصد شرکت کنندگان این مطالعه زن بودند. میانگین سن شرکت کنندگان در پژوهش 6/9±68/2 سال با دامنه سنی 89-60 سال بود. متوسط امتیاز الگوی سبک دل بستگی سالمندان 6/7±45/3 بود. بالاترین میانگین در انواع سبک های دل بستگی سالمندان مربوط به دل بستگی ایمن (3/3±16/5) و کم ترین میانگین مربوط به دل بستگی اجتنابی (4/7±13/6) بود. اکثر سالمندان موردپژوهش (38/7 درصد) دارای سبک دل بستگی ایمن بودند. سبک دل بستگی دوسوگرا (18/7 درصد) بیش ترین سبک در زنان سالمند موردمطالعه بود. بیش ترین سبک دل بستگی سالمندان مرد، سبک دل بستگی ایمن (20/4 درصد) بود. اختلاف معناداری بین سبک دل بستگی سالمندان تحت پوشش کانون های بازنشستگان شهرستان ساری در متغیر وضعیت تاهل، وضعیت خانوادگی، وضعیت توانایی حرکتی جسمانی وجود داشت (0/05>P).

تامین حمایت های گسترده ی روانی و اجتماعی در دوران سالمندی می تواند سبک دل بستگی ایمن در سالمندان را فراهم نماید و درنتیجه در مقابله و سازگاری با حوادث ناگوار زندگی موثر باشد و در شناخت بهتر و پیش بینی وضعیت نگرش و رضایت مندی سالمندان مورداستفاده قرار گیرد.