بررسی عوامل تنیدگی آور و خستگی در سالمندان تحت درمان با همودیالیز

تعداد سالمندان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه در سراسر جهان در حال افزایش می باشد. همودیالیز اگرچه مناسب ترین و رایج ترین درمان نارسایی مزمن کلیه برای سالمندان است اما با چالش های خاصی همراه می باشد. مطالعه حاضر باهدف تعیین عوامل تنیدگی آور و خستگی در سالمندان تحت درمان با همودیالیز انجام شده است.

پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی بود که بر روی 60 بیمار سالمند تحت همودیالیز در سال 1397 در دو مرکز دیالیز بیمارستان شهید بهشتی بابل و امام خمینی بهشهر انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه سنجش خستگی و پرسشنامه عوامل تنیدگی آور بیماران تحت همودیالیز بود. پرسشنامه ها توسط پژوهشگر تکمیل و پس از جمع آوری با نرم افزار 19SPSS با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

بر اساس نتایج میانگین سنی شرکت کنندگان 7/87± 73/43 سال بود.  میانگین نمره خستگی  1/37±7/51 و میانگین نمره عوامل تنیدگی آور 9/31±81/85 بود. در بین عوامل تنیدگی آور جسمی سوراخ کردن های مکرر و سخت شریانی -وریدی و خستگی   و در بین عوامل تنیدگی آور روانی- اجتماعی محدودیت مایعات، محدودیت فعالیت جسمی ،ترس از تنهایی و محدودیت در رژیم غذایی به ترتیب فراوانترین عوامل تنیدگی آور در بین سالمندان تحت همودیالیز بودند. بین طول مدت درمان با همودیالیز با عوامل تنیدگی آور و خستگی ارتباط آماری معنی دار بود(0/05>p).

یافته های به دست آمده می تواند به پرستاران در تهیه راهکارهای متناسب با سن برای پیشگیری و یا کاهش عوامل تنیدگی آور و درنتیجه ارتقاء بهزیستی مطلوب سالمندان تحت همودیالیز که احتمالا باقی مانده عمر خود را وابسته به همودیالیز سپری می کنند کمک نماید.