فرایندهای واژ- واجی واژه بست ها و حذف همخوان های پایانی گویش تاتی تاکستان بر اساس نظریه بهینگی

پژوهش حاضر، تلاشی است در جهت بررسی واژه بست ها و حذف همخوان های پایانی واژ - واجی گویش تاتی تاکستان در چارچوب نظریه بهینگی. منظور از فرایندهای واژ- واجی آن دسته از تغییرات واجی است که در بافتی صرفی، یعنی در مرز بین تکواژها ایجاد می شود و انگیزه آوایی دارد. روش پژوهش به صورت تحلیلی بوده و داده های پژوهش از کتاب های تاتی، رادیو و شبکه های محلی گردآوری شده اند. متغیرهای زبانی بر اساس نوع فرایندهای آوایی و واژگانی دخیل مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش بر آنیم تا به واکاوی چگونگی عملکرد فرایندهای واژ- واجی از دیدگاه بهینگی در واژه بست ها و حذف همخوان های پایانی گویش تاتی بپردازیم. نهایتا، بر اساس داده های موجود به این نتیجه دست یافتیم که در این زبان گاهی فرایند حذف و گاهی درج در مرز تکواژی رخ می دهد و این امر نشان دهنده ی همنوایی یا همان دسیسه واجی است و در واقع نشان می دهد که مرتبه بندی محدودیت های جهانی در گویش تاتی تاکستان صادق بوده و محدودیت های موجود در این گویش با محدودیت های جهانی همسو است. پژوهش حاضر به پیکره دانش زبانی زبان شناسان در مورد گویش تاتی افزوده و پژوهشگران را در شناخت هرچه بیشتر فرایندهای واژ- واجی گویش تاتی و تطابق آن با جهانی های این حوزه یاری می رساند.