تفکیک اصطلاحات مشابه خلاقیت قضایی و ارشاد قضایی از تلقین دلیل و تحصیل دلیل در علم آیین دادرسی مدنی

به خاطر حجم قوانین و انبوه تراکم پرونده برای دادرس,امکان استفاده از خلاقیت قضایی قضات,کمترفراهم می گردد . قاضی بدون خلاقیت از بین انبوه ادله اعم از ضعیف و قوی که طرفین ارائه نموده اند و یا خودبه آن رسیده است باید ادله ای را متکای رسیدگی قرار دهد که او را بیشتر به حقیقت رهنمون نموده است .دادرس در تسخیر ادله مجرد نیست بلکه نیازمند یک چاشنی دیگری تحت عنوان ملاحظه مصلحت ها یاهمان استصلاح و نیکویی ها یا همان استحسان است که در بعضی از نحله های فقهی مورد توجه قرارمی گیرد . همچنین,در نظام دادرسی ایران,ارشاد قضایی تدبیر شناختهشدهای محسوب نمیشود. در پژوهشحاضر سعی بر این شده است که همچنان که ارشاد قاضی جهت اصلاح ذات البین و صلح و سازش امریایده ال و پسندیده تلقی می شود,ارشاد به حقوق دفاعی اصحاب دعوا,توسط دادرس مطلوب توصیف شود وبا کمک از فقه,جواز ارشاد قضایی در دادرسی مهر صحت زده شود. به دیگر سخن,عملکرد قاضی درجلسات دادرسی در مقام ارشاد و خلاقیت,برای جلوگیری از اطاله دادرسی,دادرسی پویا و کشف حقیقت وانطباق آن با واقعیت,امری مهم و بسیار مطلوب تفسیر می شود . البته برای فهم بهتر واژه ها و تفکیک ازیکدیگر,دو اصطلاح ارشاد و خلاقیت قضایی توسط قضات از تحصیل دلیل و تلقین دلیل جدا می شوند و درجهت مدیریت قضایی و جلوگیری از اطاله دادرسی گام برداشته می شود.