ارزیابی شاخص های اکسیدانت- آنتی اکسیدانت مالون دی آلدئید، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و ویتامین C در بیماران دیابتی تیپ 1 در مقایسه با افراد سالم

دیابت یکی از مهم ترین بیماری های شایع و مزمن می باشد. شرایط استرس اکسیداتیو و عدم تعادل آنتی اکسیدان ها نقش عمده ای در بروز و توسعه این بیماری دارد. هدف این مطالعه ارزیابی فاکتورهای اکسیدانت-آنتی اکسیدانت مالون دی آلدئید، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و ویتامین C در بیماران دیابتی تیپ یک در مقایسه با افراد سالم است.
در پژوهش مورد- شاهدی حاضر، 30 بیمار مبتلا به دیابت نوع یک با 30 نفر از افراد سالم مقایسه شدند. قدرت آنتی اکسیدانی تام پلاسما با روش FRAP اندازه گیری شد. مالون دی آلدئید به عنوان فرآورده نهایی پراکسیداسیون لیپیدها بر اساس روش Hadley و Draper و ارزیابی سطح ویتامین C  با استفاده از روش Roe و Queter اندازه گیری شدند. آنالیز آماری با استفاده از آزمون آماری T و نرم افزار SPSS صورت گرفت. 05/0  p<به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.
میانگین و انحراف معیار ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم در افراد مورد 04/8 ± 11/35 و در افراد شاهد 3/2 ± 19/36 میکرومول در لیتر بود که از لحاظ آماری معنی دار بود (000/0p=).  میزان مالون دی آلدئید به عنوان شاخصی از پراکسیداسیون لیپیدها در افراد مورد 14/1±52/16 و در افراد شاهد 34/2 ± 42/15 میکرومول در لیتر بود (056/0p=). همچنین سطح ویتامین C در افراد مورد و شاهد به ترتیب برابر با 67/0± 43/7 و 86/2± 76/8 میلی گرم در دسی لیتر بود (000/0p=).
در این بررسی ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم و سطح ویتامین C به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود. همچنین سطح مالون دی آلدئید افزایش معنی دار را در گروه مورد نشان داد. بنابراین برای کاهش آسیب ناشی از رادیکال های آزاد توصیه می شود، افراد آنتی اکسیدان های طبیعی بیشتری مصرف نمایند.