بررسی عوامل تهدیدکننده امنیت سیاسی و راه های تامین آن از دیدگاه فقهای شیعه معاصر

مقوله امنیت یکی از پدیده های اساسی و بنیادین مورد نظر اندیشمندان و فقها و از نیازهای حیاتی فردی و اجتماعی به شمار می رود و ایجاد گسترش آن نیز وظیفه احاد ملت و حکومتها و دولت هاست. دین اسلام نیز از این قاعده مستثنی نبوده و با ملاحظه متون دینی احکام و مقررات اسلامی ملاحظه می شود که اهمیت امنیت در همه عرصه ها و راه حل های تحقق بخشیدن به امنیت سیاسی بیش از سایر نظامهای حقوقی در دین اسلام و به ویژه فقه شیعه مورد مطالعه قرار گرفته است. بر این اساس، نوشتار حاضر با توجه به این اهمیت، با شیوه توصیفی- تحلیلی درصدد بررسی عوامل تهدیدکننده امنیت سیاسی و راه های تامین آن از دیدگاه فقهای شیعی می باشد. بر این اساس، نتایج پژوهش حاکی از آن است که در فقه امامیه، تامین امنیت سیاسی و فراهم کردن زمینه تحقق آن، یکی از کار ویژه های فقه و حکومت میتواند به حساب آید. در این راستا مجموعه عواملی چون استبداد، بغی، محاربه و ارتداد امنیت سیاسی را تهدید می کنند و برای تامین آن باید به مبارزه با طاغوت، مشارکت سیاسی، برقراری نظام عدل، تقیه و مسئولیت عمومی در نظارت بر قدرت توجه نمود.