پیشگیری کنشی از قاچاق کالا در سیاست جنایی تقنینی ایران

قاچاق کالا از زمره جرایم مهمی است که علاوه بر زیان زدن برمنافع اقتصادی مردم، بر منافع اقتصادی حکومت نیز لطمه وارد می نماید و باعث اخلال در نظام اقتصادی کشور می گردد. لذا مبارزه با آن و نیز پیشگیری از وقوع آن همواره مورد توجه حکومت بوده است. در این میان یکی از روش های پیشگیری از ارتکاب بزه قاچاق، تدوین و تصویب قوانین موثر و کارآمد است. با توجه به این موضوع هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین وضعیت سیاست جنایی تقنینی ایران در پیشگیری از قاچاق کالا و ارز می باشد. نتیجه پژوهش حاضر بیانگر آن است که قانونگذار ایران در قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز، برای اولین بار علاوه بر جرائم و مجازاتها، یک فصل مستقل به پیشگیری از قاچاق کالا اختصاص داد و به این سان در کنارحقوق کیفری ماهوی و شکلی، حقوق پیشگیری از قاچاق کالا را نیز به رسمیت شناخت. لیکن قانونگذار در قانون مذکور، سیاست خود را بر پیشگیری وضعی متمرکز ساخته و عمدتا با توسل به فناوری های نوین درصدد دشوارسازی ارتکاب و افزایش خطر بزهکاری می باشد. ولی بر پیشگیری اجتماعی توجه چندانی نداشته که این امر از نواقص قانون محسوب می شود.