بررسی ارتباط ترس از در حاشیه ماندن و استفاده از شبکه های اجتماعی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

امروزه، شبکه های اجتماعی مجازی به یکی از مهم ترین ابزارهای ارتباطی در سطح جامعه و جهان تبدیل شده است. یکی از فرایندهای روانی که بر میزان استفاده از شبکه های اجتماعی تاثیر می گذارد ترس از در حاشیه ماندن می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط میزان استفاده از شبکه های اجتماعی و ترس از در حاشیه ماندن در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1396 انجام شد.

در این مطالعه مقطعی با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده 200 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه شرکت نمودند. ابزار مورداستفاده شامل سوالات مربوط به مشخصات فردی اجتماعی، مدت زمان شرکت در شبکه های اجتماعی، پرسشنامه سلامت بیمار ((PHQ-9 و پرسشنامه ترس از در حاشیه ماندن (FOMO) بود. پس از تکمیل پرسشنامه ها، داده ها با نرم افزار SPSS  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

مطالعه حاضر حاکی از همبستگی مثبت بین زمان صرف شده در شبکه های اجتماعی با ترس از در حاشیه ماندن (03/0 p=) و نمره افسردگی دانشجویان (001/0 > p) بود. بر اساس مدل رگرسیون، ترس از در حاشیه ماندن، عامل پیش بینی کننده زمان سپری شده در شبکه های اجتماعی بود.

نظر به یافته ها، پیشنهاد می شود ضمن فراهم کردن امکانات و شرایط مشاوره ای مناسب و موثر برای دانشجویان، ترس از در حاشیه ماندن آن ها را شناسایی و با ارائه راهکارهای مناسب در جهت کاهش آن، از بروز عوارضی نظیر صرف زمان بیشتر در شبکه های اجتماعی جلوگیری شود.