پیش بین کننده های رفتارهای مراقبتی پرستاران در بخش های مراقبت ویژه

مراقبت یک ضرورت اخلاقی است. رفتارهای مراقبتی دربرگیرنده اقدامات و رفتارهایی است که توسط پرستاران برای ارائه مراقبت فیزیکی، عاطفی، اجتماعی، معنوی و روانی به بیماران ارائه می شوند. در حقیقت این فرض وجود دارد که احساس تحت مراقبت قرار گرفتن در بیماران ناشی از رفتارهای مراقبتی می باشد. هدف از مطالعه حاضر استخراج پیش بین کننده های رفتارهای مراقبتی پرستاران در بخش های مراقبت ویژه بود.

مطالعه حاضر، یک مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد که نمونه گیری به روش تمام شماری بر روی 350 پرستار بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های آموزشی ارومیه صورت گرفت. پرسشنامه شامل 3 قسمت: مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه رفتارهای مراقبتی لارسون (Q-Care) و پرسشنامه تعیین کننده های رفتار مراقبتی (DNCB) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss20 در سطح معنی داری p<0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

مهم ترین ابعاد رفتارهای مراقبتی"در دسترس بودن"، "پایش و پیگیری بیمار" و " توضیح دادن به بیمار" بود. بر اساس نتایج آنالیز تحلیلی با رگرسیون پیش بین کننده های بعد" در دسترس بودن" احساس امنیت شغلی و نیاز و خواست بیمار یا سیستم بود، برای بعد " پایش و پیگیری بیمار" تجربه کاری، باور به لزوم ارائه خدمات با کیفیت، احساس باارزش بودن در سیستم و زمان اختصاص یافته به مراقبت مستقیم و برای بعد"توضیح دادن به بیمار" آیتم های جنسیت بیمار، احساس مسئولیت و سن پرستار (گروه سنی بالاتر از 45 سال) استخراج شد.

نتایج حاصل از این پژوهش می تواند در سطوح مختلف آموزشی و مدیریت پرستاری مورد بهره برداری قرار گیرد. مدیران و محققین پرستاری به منظور ارتقاء کیفیت مراقبت های پرستاری درعین حال با صرفه جویی در وقت و هزینه کافی است، تمرکز بر فاکتورهای پیش بین کننده در هر بعد مراقبتی داشته باشند.