تحلیل ریزرخساره ها و پتروفاسیس ها، ویژگی های دیاژنتیکی و شرایط محیطی سازند فراقان در بخش مرکزی خلیج فارس

حضور سازند آواری فراقان (پرمین پیشین، ساکمارین) در رخنمون های متعدد در زاگرس و برخی چاه های حفاری شده در خلیج فارس از وجود یک سیستم آواری گسترده در شمال شرقی ورقه عربی حکایت دارد. مرز زیرین این سازند با سازند ماسه سنگی زاکین (دونین) ناپیوسته و مرز بالایی آن با سازند دالان (پرمین) به صورت تدریجی است. در این مطالعه سازند فراقان در یکی از چاه های بخش مرکزی خلیج فارس و بر اساس مقاطع نازک تهیه شده از خرده حفاری مورد بررسی قرار گرفته است. سازند فراقان در منطقه مورد بررسی، شامل پتروفاسیس های کوارتز آرنایت، سیلتستون ماسه ای و رس سنگ ماسه ای و ریزرخساره های گلسنگ آهکی، وکستون بایوکلستی و پکستون بایوکلستی است. بر اساس مشخصات رسوب شناسی یک محیط ساحل خطی شامل زیرمحیط های دشت سیلابی، ساحلی و دور از ساحل برای این سازند تعیین شده است. عوارض اصلی دیاژنتیکی در این سازند شامل فشردگی، انحلال، سیمانی شدن، نوشکلی، سریسیتی شدن و دولومیتی شدن است. ناهمنگی در ترکیب سنگ شناسی و تنوع شرایط محیطی و عوارض دیاژنتیکی شرایط مساعدی برای مطالعه ذخیره هیدروکربور در این سازند ایجاد نموده است.