ارزیابی پدیده خشکسالی کشاورزی شهر تهران به روش موازنه آبی تورنت ویت

خشکسالی[1] پدیده ای نامطمئن، غیر قابل پیش بینی، پدیده ای وخامت بار اقلیمی، متناوب و منطقه ای است که با ایجاد کمبود آب در هوا و خاک بر تولیدات و عملکرد محصولات کشاورزی و تولید برق در نیروگاه های برق آبی تاثیر گذاشته و با ایجاد قحطی و گرسنگی بر شرایط اقتصاد معیشتی بر شرایط رفاهی و بهداشتی جامعه نیز آسیب های جبران ناپذیری را وارد می کند. برآورد زمان وقوع و پیش بینی شدت و نوسانات وقوع این پدیده در جلوگیری از اصابت ها و تخریب های اقتصادی و اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است. یک خشکسالی ملایم ولی طولانی مدت ممکن است بیشتر از یک خشکسالی کوتاه مدت و شدید، بر اقتصادیک منطقه و یا یک کشور آسیب برساند. این تحقیق تلاش می کند تا با استفاده از روش موازنه طبیعی آبی تورنت ویت، وضعیت تعادل آبی ایستگاه سینوپتیک تهران را برای مدت 59 سال (2015-1951 میلادی و یا 1394-1330 شمسی)  متوالی را بررسی نموده و با برآورد تعداد دفعات وقوع خشکسالی، شدت آنها را نیز اندازه گیری کند. با بکارگیری این روش نشان داده شده است که در هر دوره میزان کمبود و یا مازاد آب درچه ماه هائی از سال وجود داشته و با تعیین شاخص خشکی و انحراف معیار آن از میانگین متوسط، مشخص شده است که ایستگاه تهران در هر دهه حداقل یک بار مواجه با پدیده خشکسالی گردیده و از سال 2000 میلادی به بعد بر تعداد دفعات وقوع آن افزوده شده است. حادترین وقوع این پدیده مربوط به سال 2008 میلادی می باشد که پیش درآمدی بر بروز آلودگی گردو غبار شهر تهران در سال 2010 میلادی بوده است.
1- Drought