فراتحلیل اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت بر کاهش اختلالات برون ریزی شده کودکان و مشکلات والدگری

هدف پژوهش، فراتحلیل تحقیقات انجام شده درزمینه اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبتبر کاهش اختلالات برون ریزی شده در کودکان و مشکلات والدگری بود. روش پژوهشفراتحلیل بود که با درهم آمیختگی نتایج حاصل از تحقیقات مختلف، میزان اندازه اثرآموزش فرزندپروری مثبت را بر کاهش اختلالات برون ریزی شده در کودکان و مشکلاتوالدگری مشخص کرده است. جامعه آماری، همه تحقیقات چاپ شده در مجلات علمی- پژوهشیدر طی سال های 94-88 بود که در ایران انجام شده، حجم نمونه مناسبی داشته و از لحاظروش شناسی شرایط لازم را داشته اند. بدین منظور از بین 12 پژوهش، 11 پژوهش که ازلحاظ روش شناختی مورد قبول بود، انتخاب و فراتحلیل بر روی آن ها انجام گرفت. ابزارپژوهش چک لیست فراتحلیل بود و پژوهش حاضر مبتنی بر 306 نمونه و 11 اندازه اثر است.یافته ها نشان داد میزان اندازه اثر مداخله فرزندپروری مثبت بر کاهش اختلالات برون ریزیشده و مشکلات والدگری d=0/82 (p≤0/00001) وهماهنگ با جدول کوهن، بالا بود. بالاترین اندازه اثر مربوط به پژوهش جلالی وهمکاران (1/06) و پایین ترین اندازه اثر به پژوهش معصومی زارع و همکاران (61/0)اختصاص یافت. نتیجه فراتحلیل، بیانگر تاثیر زیاد مداخله فرزندپروری مثبت بر کاهشاختلالات برون ریزی شده در کودکان و مشکلات والدگری است.