تنوع ژنتیکی در اینترون شماره ی 1 ژن هورمون رشد در مرغ های بومی نژاد مرندی

هورمون رشد مرغ ها بر رشد و نمو جوجه ها، تولید تخم مرغ، تیپ بدن، کنترل اشتها، تولید مثل و پاسخ سیستم ایمنی بدن تاثیر دارد.  بسیاری از مطالعات نشان داده اند که ژن هورمون رشد یک ژن کاندید برای صفات تولیدی مرغ ها هست.  از چندشکلی های این ژن می توان در بهبود تولید، تجزیه و تحلیل فیلوژنتیکی و برنامه های انتخاب به کمک نشان گر استفاده کرد.  در این پژوهش چندشکلی های جایگاه ژنی اینترون شماره ی 1 ژن هورمون رشد در مرغ های بومی نژاد مرندی با استفاده از تکنیک PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفت.  در مجموع 100 قطعه مرغ انتخاب و برای شناسایی جهش در این جایگاه ژنی (776 جفت بازی) از آنزیم برشی MspI استفاده شد.  پنج ژنوتیپ مختلف شناسایی شد و در کل جمعیت برای سه آلل A1، A2 وA3  به ترتیب فراوانی های 24، 4 و 73 درصد برآورد شد.  ژنوتیپ A3A3 با بیش ترین فراوانی (0/50) و ژنوتیپ های A1A1 و A1A2 با کم ترین فراوانی (0/02) مشاهده شدند.  در کل جمعیت، شاخص اطلاعات شانون و شاخص تثبیت به ترتیب 0/69 و 0/16- محاسبه شدند.  بر اساس آزمون کای اسکور، جمعیت مرغ های بومی نژاد مرندی برای این جایگاه ژنی دارای تعادل هاردی و واینبرگ بود.  با توجه چندشکلی زیاد این جایگاه ژنی، می توان بعد از تعیین ژنوتیپ و عملکرد هر یک از ژنوتیپ ها در تولید صفات اقتصادی، از این جایگاه ژنی در مرغ های بومی نژاد مرندی به عنوان یک نشان گر در برنامه های انتخاب و اصلاح نژاد ژنتیکی جهت بهبود صفات اقتصادی مرتبط با هورمون رشد بهره برد.