تعیین وبرازش مدل راهبردهای تنظیم هیجانی بر اساس ابعاد دلبستگی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

هدف پژوهش حاضر، تعیین و برازش مدل راهبردهای تنظیم هیجانی بر اساس ابعاد دلبستگی در بیماران مبتا به آرتریت روماتوئید بود.

پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتا به بیماری آرتریت بیمار از 300 روماتوئید مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی و کلینک های مرتبط با سامت شهر تهران بودند که از میان آنها طریق نمونه گیری در دسترس بر اساس تشخیص پزشک متخصص برای پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ابعاد دلبستگی، مقیاس انطباق، مقیاس خودکارآمدی اجتماعی، پرسشنامه واکنش های ناکارآمد و شاخص خودافشاسازی پریشانی بودند که و با روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. AMOS شرکت کنندگان تکمیل کردند. داده ها با کمک نرم افزار

نتایج تاثیر مستقیم و مثبت اضطراب دلبستگی بر راهکارهای غیرانطباقی بیش فعالسازی، تاثیر مستقیم و منفی اضطراب دلبستگی بر راهکارهای غیرانطباقی غیرفعالسازی و تاثیر مستقیم و منفی اضطراب دلبستگی بر راهکارهای انطباقی را نشان داد. همچنین تاثیر مستقیم و مثبت اجتناب دلبستگی بر راهکارهای غیرانطباقی غیرفعالسازی، تاثیر مستقیم و منفی اجتناب دلبستگی بر راهکارهای غیرانطباقی بیش فعالسازی و تاثیر مستقیم و منفی اجتناب دلبستگی بر راهکارهای انطباقی نشان داده شد. دیگر نتایج نشان دهنده تاثیر غیرمستقیم و منفی اضطراب دلبستگی از طریق خودکارآمدی اجتماعی بر راهکارهای غیرانطباقی بیش فعالسازی، تاثیر غیرمستقیم و مثبت اضطراب دلبستگی از طریق خودکارآمدی اجتماعی بر راهکارهای انطباقی، تاثیر غیرمستقیم و منفی اضطراب دلبستگی از طریق ظرفیت شناختی سرکوب افکار ناخواسته بر راهکارهای غیرانطباقی غیرفعالسازی، تاثیر غیرمستقیم و منفی اجتناب دلبستگی از طریق خودافشاسازی بر راهکارهای غیرانطباقی غیرفعالسازی، تاثیر غیرمستقیم و مثبت اجتناب دلبستگی از طریق خودافشاسازی بر راهکارهای غیرانطباقی بیش فعالسازی، تاثیر غیرمستقیم و منفی اجتناب دلبستگی از طریق ظرفیت شناختی سرکوب افکار ناخواسته بر راهکارهای غیرانطباقی بیش فعالسازی بود.

با توجه به نتایج پژوهش، لزوم توجه به درمان هایی بر اساس متغیرهای تاثیرگذار بر راهبرد تنظیم هیجانی حائز اهمیت است.