بررسی سه ساله قابلیت تکرار طبیعی سر (بررسی طولی)

امروزه ثبت رادیوگرافی جانبی سر در وضعیت طبیعی سر (NHP) توصیه شده و قابلیت تکرار بالایی برای آن عنوان شده است، ولی مطالعات طولانی مدت کمی بر روی تکرار پذیری این وضعیت صورت گرفته است. لذا این مطالعه با هدف تعیین فتوگرافیک قابلیت تکرار وضعیت طبیعی سر پس از گذشت سه سال طراحی شد.
این مطالعه یک مطالعه توصیفی از نوع Longitudinal بر روی 27 نفر از دانشجویان داوطلب دانشکده دندانپزشکی بود که در سال 77-1376 در دامنه سنی 29-19 سال قرار داشتند. در این افراد ناهنجاری های مادرزادی و درمانهای ارتودنسی و جراحی سر و صورت انجام نشده و فاقد دردها و مشکلات موضعی سر و گردن بودند. از کلیه نمونه ها سه فتوگرافی در نمای NHP در فاصله زمانی صفر، 10-4 دقیقه، و بصورت میانگین 2 سال، 6 ماه و 9 روز بعد در شرایط استاندارد و در دستگاه سفالومتری به حالت ایستاده و با استفاده از آینه توسط یک فرد و در یک مکان تهیه شد. پس از سوپرایمپوزیشن فتوگرافی ها بر روی خط عمود واقعی زاویه بین خط افقی واقعی از N و Npog محاسبه شد. میانگین، انحراف معیار و فاصله اطمینان این زاویه محاسبه و ME کوتاه مدت و بلند مدت و ضریب همبستگی تغییرات بین سه زمان و اثر جنسیت بر روی آن محاسبه شد.
قابلیت تکرار کوتاه مدت دو فتوگرافی در کل نمونه ها 1.78 و در بلند مدت 6.60 بود. ضریب همبستگی تغییرات زوایا در هر سه بار فتوگرافی معنی دار بود که با گذشت زمان کاهش یافت. تفاوتی در این زاویه بین دو جنس در زمان اول و سوم وجود نداشت ولی در زمان دوم تفاوت معنی دار مشاهده شد (P<0.045).
با گذشت 3 سال زمان، از قابلیت تکرار وضعیت طبیعی سر بطور قابل ملاحظه ای کاسته شده و این قابلیت به ثلث مقدار اولیه تقلیل می یابد ولی به هر حال همبستگی تغییرات این زاویه در طول مدت 3 سال از لحاظ آماری معنی دار می باشد.